Historie van Thorium Reactoren

Een Thorium reactor is een kernreactor die kernsplitsing beoogd van uranium -233, en die Thorium als energie bron gebruikt. Ze worden ook wel gesmolten zout reactor genoemd. Deze reactoren hebben niet de nadelen van Uranium reactoren en zijn daarom veiliger en breder inzetbaar.

Deze Thorium reactoren geven vele malen minder kernafval als Uranium reactoren( tot 1000 keer zo weinig) die ook nog minder lang radioactief blijven. Een Thorium reactor levert nauwelijks plutonium op dus  en vermindert dus het risico op nucleaire opbouw van plutonium voor kernwapens

Het grootste voordeel is dat een Thorium reactor geen meltdown kan krijgen. De reactor is in principe veilig. Als de temperatuur te hoog wordt of er een koelmiddellek optreedt, stopt het proces en stolt het met Thorium verzadigde zout. Het is dan mogelijk het zout,  wat na-warmte produceert, veilig passief te koelen, zodat er geen kernsmelting optreedt ( een meltdown). Verder kan er uit Thorium meer energie worden gehaald als met Uranium en dat zorgt er in het proces voor dat er veel minder radioactief afval wordt geproduceerd. Veel afvalresten van Thorium kunnen hergebruikt worden en na tien jaar is 83 % van de brandstof stabiel en kan deze worden hergebruikt in de industrie en de geneeskunde. De resterende 17 % hoogradioactief afval moet daarna 300 jaar veilig bewaard worden voordat het niveau is gedaald. terwijl Uranium 10.000 tot 1.000.000 jaar lang beveiligd moet worden.

Thorium komt drie keer zoveel voor in de aardkorst als Uranium en in tegenstelling tot Uranium is 100 % van de beschikbare Thorium bruikbaar voor de opwekking van energie. Thorium komt veel  voor in de Verenigde Staten, Turkije en India maar b.v ook in Noorwegen. Een bijkomend voordeel is dat er weinig broeikasgassen vrij komen bij een Thorium reactor en er hoeft minder erts verwerkt te worden. Thorium hoeft verder niet verrijkt te worden, hetgeen een verdere reductie van broeikas gassen oplevert.

Thorium lijkt een goede tussenoplossing voor bestaande Uranium centrales vanwege beschikbaarheid en een zeer beperkt risico in de transitie naar Waterstof.

In dit boek is sprake van een doorbraak van fysici op het gebied van Thorium als energie middel voor reactoren.. Deze centrales hebben bestaan en/of zijn opnieuw in ontwikkeling waarbij opnieuw bekeken wordt of dit een alternatief kan zijn voor de huidige generatie Kernreactoren. De vinding van de personen in dit boek betreft een nog hoger rendement bij gebruik van Thorium van 83 % naar 95 %, wat niet als zodanig is omschreven vanwege de technische omschrijvingen daar van.